Donderdag was het net 80 jaar geleden dat met D-Day operatie Overloard en de bevrijding van bezet West-Europa ingezet werd. 185.000 geallieerde soldaten werden met landingsboten op de stranden en 20.000 anderen met parachutes op de velden van Normandië gedropt. Een invasie, ondersteund door 10.000 vliegtuigen, die haar weerga niet kende.

 

Vandaag is het in België een democratische ‘Beslissende Dag’. Ik ben dan ook uitzonderlijk vroeg met mijn column om nog een laatste oproep te doen. Een laatste boodschap mee te geven voor ook ik straks mijn stem ga uitbrengen.

 

De voorbije weken heb ik niet alleen intens campagne gevoerd. Ik heb, en vaak heel laat op de avond, naar veel verkiezingsprogramma’s gekeken. Talkshows. Debatten. Duidingsprogramma’s. Natuurlijk kan je me van vooringenomenheid beschuldigen; maar toch…

Bart De Wever stak er opnieuw met kop en schouder bovenuit. Het enige dat hem aangewreven werd, was dat hij arrogant durfde reageren op bepaalde tegenstanders. Kan je het hem kwalijk nemen als je met zottigheden zoals het kookklokje van Toms bomma geconfronteerd wordt? In de lijn van wat een PS’er ooit zei: “de schuld kwam er vanzelf en zal ook vanzelf verdwijnen”, ziet het VB de lucht opklaren als het klokje op Belgisch niveau maar lang genoeg tikt. 

Ook opmerkelijk: een premier die zelf geen verlenging van zijn regering wil, snel een vliegtuig chartert om wat campagnebeelden te laten maken bij de Amerikaanse president in zijn Oval Office om dan al flip floppend van een derde ooggetuige over de vorige regeringsonderhandelingen te horen moet krijgen dat hij liegt. Van een minister die liegt wordt doorgaans gevraagd om ontslag te nemen. Geldt dat niet voor een premier? Straks kunnen we hem als kiezer alvast zelf een C4 onder de neus schuiven.

 

Dit is mijn zeventiende verkiezingscampagne dat ik op een lijst sta. De staat van ons land in ogenschouw nemend, veruit de belangrijkste. Elke seconde dat de tijd tikt, dikt onze staatsschuld verder aan: 1.170 euro per seconde en gaat weldra de 600 miljard voorbij. Het cijfer komt van onze openbare omroep zelf. Ik ga hen niet tegenspreken. We betalen jaarlijks 10 miljard rente op al die schulden. Het equivalent van wat ons gehele apparaat van justitie, politie en leger op jaarbasis kost. 10 miljard waar we zoveel mee zouden kunnen doen. Weg! Geen beleid. Geen investeringen. Geen werking. Gewoon omdat men onze begroting zo liet ontsporen. Onze jongeren, kinderen en kleinkinderen verdienen dit niet. Dit moet dus stoppen.

Het planbureau is duidelijk: alleen de N-VA stelt realistische, haalbare plannen voor. Stijn Baert bevestigde het in de Verkiezingstafel van Gert. Daarom en alleen al daarom moet N-VA federaal aan het roer. En diegenen die smalend doen over het rapport van de Vlaamse regering: daar is de rekening wel op orde, werd het regeerakkoord integraal uitgevoerd en werden dossiers die ons pad kruisten, te weten corona en stikstof, wel adequaat aangepakt. De media schrijven anders maar de mensen op straat weten wel beter. Dat laatste hoorde ik de voorbije dagen wel heel duidelijk. 

 

De voorbije weken ben ik honderden mensen tegengekomen en met hen gesproken, Vlaanderen breed. Nooit haat of afkeer ervaren. Wel vriendelijkheid en steun, gesprek en dialoog. Ook met andersdenkenden. Maar aan de scheldende of leugens vertellende trollen op Facebook, vaak verborgen achter valse foto’s, of de persoon die bij nacht mijn borden met vunzige praat bekladde: hoe zielig kunnen jullie zijn. Triestig volkje. Ik laat me niet van de wijs brengen, zeker door jullie niet. Of zoals vader Joe Kennedy zei: "when the going gets tough, the tough get going." Wanneer de omstandigheden hard zijn, zullen het de sterken zijn die doorgaan. 

 

Beste lezer, met D-Day werd het begin van het einde van de oorlog ingezet. De weg naar 8 mei 1945 zou nog lang en bloederig zijn. Veel bloed, zweet en tranen zoals Winston Churchill in de meidagen van 1940 voorspelde. Maar aan het einde was het ‘Victory’. 

Straks breng jij achtereenvolgens jouw stem uit voor Europa, federaal en Vlaams. Jij hebt dus de touwtjes in handen. Jij wikt, weegt en beslist. Voor mij heel duidelijk en gemakkelijk te onthouden: drie maal N-VA en voor wat Europa betreft zeker ook een bolleke voor plaats drie. Ik dank je daarvoor nu al van harte. Fijne zondag nog.

 

Kris van Dijck

Dessel, 9 juni 2024