Een bewogen week

Elke zondag belicht ik een onderwerp dat me de voorbije week opviel…

Een bewogen week

Het was alweer een bewogen week. Een week waarin van alles gebeurde. Een kleine greep eruit. Te starten met de ontvangst van de goede Sint vorige week zondag namiddag. Vele jonge gezinnen, met kinderen, in openlucht, met mondkapje. Het was een verademing na twee jaar. En toch blijft heel dat halsstarrig virusje ons parten spelen. Er is al zoveel over gezegd en geschreven dat ook ik er mijn buik vol van heb. Toch geloof ik in de vaccinatie. En voor mijn part spoedig een derde prik. Je kan er toch niet omheen dat de druk in de ziekenhuizen tot voor kort enkel te wijten was aan niet-gevaccineerden. Als de helft van de ziekenhuisopnames tot voor kort toe te wijzen was aan 8% van de Vlamingen die niet gevaccineerd zijn, dan is het toch duidelijk, neen? Vaccinatie helpt! En de andere helft van de opnames hoor ik je vragen? Wel, dat waren vooral ouderen met andere onderliggende aandoeningen. Men zou immers vergeten dat naast corona nog andere ziektes bestaan… En als de groep gevaccineerden in de ziekenhuizen nu toeneemt, dan is het hoog tijd voor de derde prik. Liever vandaag dan morgen. En zo beland ik dan naadloos bij de maandagochtend dat we het zoveelste overleg met de gouverneur hadden. Hoofdtoon: geen extra maatregelen per gemeente apart, maar blijf wel voorzichtig…  

Woensdag was het opnieuw hommeles in het Vlaams Parlement. Georganiseerde democratische hommeles. Een actua-debat over het Vlaams klimaatplan. Een klimaatplan dat door de oppositie zwaar onder vuur genomen werd.  Vooreerst moet het voor iedereen duidelijk zijn dat niks doen uitgesloten is. De veertig bijkomende maatregelen die Vlaanderen vooropstelt zijn realistisch en zijn goed voor de Vlaming, zelfs als je een klimaatontkenner bent. Iedereen merkt toch dat onze verwarmingsfactuur blijft stijgen. Wel nu, als je huis of appartement goed geïsoleerd is, dan scheelt dat een slok op de borrel. Isoleren is duur? Klopt. Daarom een renteloze lening die met het verschil, de besparing op je energiefactuur, terugbetaald wordt en na afbetaling in lengte van jaren een goede zaak is voor je portemonnee.

Minister Demir was de schietschijf van de linkse partijen omdat ze een vergunning voor de gascentrale in Vilvoorde weigerde. Ze blokkeert. Ze speelt politieke spelletjes. Nou moe. Als er een vergunning voor een varkensstal geweigerd wordt wegens de uitstoot van enkele kilo’s ammoniak nabij een natuurgebied, juichen de Groenen. Als de minister hetzelfde doet voor een gascentrale die 107 ton zal uitbraken in een verstedelijkte omgeving, is ze een saboteur. Van twee dingen één. Echt wel lachwekkend dat partijen als Groen en Vooruit ons klimaatplan afkraken terwijl ze op de niveaus waar zij besturen, Brussel en federaal, niet aan een klimaatplan geraken. Erger, daar beleid voeren dat nog meer CO2 de lucht inspuit.

Van dat vooruitzicht om het met gas gaan te doen krijg ik het helemaal. We gaan onze welvaart en welzijn dus in handen leggen van Poetin en Loekasjenko. Een draai aan de kraan en we worden terug naar het stenentijdperk gekatapulteerd. Daarom dat ik, samen met anderen, partijgenoten en hier en daar een liberaal of christendemocraat, een lans breek voor kernenergie waarover ik binnen twee weken een colloquium organiseer. De sprekers en programma werden van de week vastgelegd. Twee zaken zijn voor mij fundamenteel:

Eén, zijn onze kerncentrales echt wel oud en versleten zoals een socialistische roeper in het parlement woensdag beweerde? De vier centrales van Doel startten als volgt op: twee in 1975, één in 1982 en één in 1985. Dus respectievelijk 46, 39 en 36 jaar oud. In Amerika zijn verlengingen gekend tot 80 jaar. Als dat klopt, dan is de geplande sluiting een onverantwoorde, criminele verspilling van geld, middelen en mogelijkheden.

Een tweede vraag, hoe zit het met de nieuwe kerntechnologieën en welke opportuniteiten hebben we met onze eigen onderzoeksinstellingen en bedrijven. Ik ben er quasi van overtuigd dat wij echt wel een bepalende rol kunnen spelen. Net zoals we dat in het verleden al vaker deden, maar keer op keer kansen verkwanselden. Nu van die boer geen eieren meer aub. Neen, de vlucht vooruit. Nu! Of ik moet op 27 november van het tegendeel overtuigd worden.

Tot slot mijn bezoek aan Kaatsheuvel gisteren. Neen, niet de Efteling. Wel aan de plaatselijke heemkundige kring met mijn voordracht over het ontstaan van het Koninkrijk der Nederlanden in 1813 en de Belgische afscheuring in 1830. Ik stak er de voorbije weken mijn vrije tijd in. Dat is nu eenmaal mijn hobby: geschiedenis. Het was de tweede maal dat ik bij hen op bezoek was. Jaren terug ging mijn verhaal over de Belgische politiek van 1830 tot dan. En nadat zij Dessel bezochten rees de vraag om hen te onderhouden over de Belgische afscheuring of het drama van 1830.

In heel die Belgische omwenteling zag ik wel één belangrijk lichtpunt. Een citaat van de vader van de revolutie, Louis de Potter. Een citaat dat in deze tijden waarin opkomen voor je eigen mening, je gedacht zeggen aan actualiteit niets verloren heeft: “We zijn pas vrij als we onze tegenstanders helpen om hun rechten te vrijwaren. Dat is de enige weg naar echte vrijheid. Als de vrijheid alleen voor mezelf geldt, dan is het geen vrijheid maar slechts privilege. Slechts de keerzijde van onderdrukking en zal ze een eindeloze kettingreactie van geweld en vervolging uitlokken.”

Fijne zondag gewenst.

Kris van Dijck

Dessel, 14 november 2021