De Graspop Metal Meeting van dit jaar is toch wel één van de uitzonderlijkste sinds haar ontstaan in 1996 en haar voorloper sinds 1986. Waar de aanhoudende regen van de voorbije maanden het parkeer- en kampeergebeuren danig in de war stuurde, bleken de organisatie en de hulpdiensten bij machten om toch alles georganiseerd te krijgen. Een overzicht.
Voor een meerdaags openluchtfestival heb je plaats nodig. Veel plaats. Het festivalterrein wordt heel het jaar goed onderhouden en kent geen andere bestemming dan het huisvesten van het festival. Resultaat is een mooie grasmat de naam ‘Graspop’ waardig waar vele voetbalploegen jaloers op zijn. Aanpalende velden en weiden worden gehuurd van landbouwers en doen dienst als campings en parkings. Het bereiken van die parkings is onderdeel van een gesofistikeerd verkeersplan waarbij elke aanrijroute, en we onderscheiden er een drietal, haar eigen parkings heeft. Dit resulteert in weinig of geen kruisend verkeer waardoor er vlotte aanrij- en vertrekstromen zijn. Bovendien wordt al jaren ingezet op het openbaar vervoer via de trein in Mol, busdiensten vanuit verschillende steden en het installeren van zeer grote fietsenstallingen om de festivalganger met de fiets te laten komen.
Niettegenstaande Dessel een zandbodem kent waar regenwater snel doordringt speelde de regen van de voorbije maanden ook ons parten. Heel wat weiden waren niet helemaal beschikbaar en de regen van dinsdag en woensdag, één dag voor aanvang van het festival, maakte het alleen maar erger. Op zulke situaties zijn we weldegelijk voorbereid met het achter de hand houden van noodoplossingen zoals het parkeren langs de openbare weg en verder afgelegen parkeerfaciliteiten waarnaar dan pendelbussen ingelegd worden. Maar ook daar stuitten we op problemen. O.a. een op een boogscheut gelegen militairdomein, in 2016 bij min of meer een gelijkaardige situatie wel beschikbaar terrein, werd niet vrijgegeven. Te gevaarlijk vanwege de aanwezigheid van asbest en metalen voorwerpen oordeelde defensie. Ook een steeds bruikbaar veld werd omwille van perikelen tussen eigenaar en pachter ontnomen voor gebruik door Graspop. Maar ook de vloot van mogelijks in te zetten bussen kent haar beperkingen. Toch werd vlot geschakeld door organisatie en Scelta Mobility, de organisatie die het verkeersplan op zich neemt en hier zeker mag vermeld worden omwille van haar professionaliteit en daarmee gepaard gaande flexibiliteit. Topwerk dat zij afleveren.
Dagbezoekers werden gevraagd geen gebruik te maken van de Graspopcampings om voorrang te verlenen aan hen die langer blijven. Ook de inwoners van Dessel en Mol en SCK en VITO dank ik bij deze voor hun medewerking.
So far so good, zegt men dan in het Engels, maar dan kwam de stortvloed van vrijdagmiddag. De bruikbaarheid van parkings op weiden konden we helemaal op onze buik schrijven terwijl ook delen van de campings herschapen werden in waterplassen. Organisatie, lokaal bestuur, samen met politie, brandweer en de medische hulpverlening schakelden een versnelling hoger waarbij ik de operationaliteit van ons gemeentelijk noodplan afkondigde. De leiding kwam daarbij in handen van de commandant van de brandweer en alles werd in gereedheid gebracht om mensen die geen slaapplaats meer zouden hebben ook op te vangen.
Wat hield dit in? Eerst natuurlijk de getroffen kampeerders informeren over de mogelijkheid van noodopvang. Hiervoor konden ze terecht bij de infostand aan de ingang van het terrein. Het werd hen o.a. met pushberichten en berichtgeving in onze media gemeld. Een loods palend aan de grootste camping, Boneyard, werd ingericht en verwarmd om mensen op te vangen. Hier zouden ze zich kunnen verwarmen en een droogcontainer werd geïnstalleerd. Een grote container waar natte kleren of slaapzakken opgehangen worden en met hete luchtstromen snel gedroogd worden. Hier zou dan ook, in overleg met het Rode Kruis, beoordeeld worden wat de reële behoefte van elke getroffene is. Vervolgens werden honderden bedden met beddengoed klaargemaakt op verschillende locaties in Dessel voor noodopvang.
Hoe groot de behoefte aan noodopvang zou zijn konden we niet van te voren inschatten, dat zou pas duidelijk worden als mensen in de loop van de avond of na het festival naar hun tenten weerkeren. Bijzondere aandacht werd ook besteed aan personen met een handicap die hun eigen kampeerfaciliteiten hebben en ook leden aan de overvloedige regen. Ook voor hen werd het nodige gedaan. We lieten weinig aan het toeval over, duidelijke afspraken werden gemaakt, verantwoordelijkheden toegewezen en op een paar uur tijd was alles operationeel. Een dikke pluim voor iedereen.
Finaal werden vijftien mensen opgevangen in de nachtopvang terwijl een veelvoud gebruik maakte van de opwarm- en droogruimte. Opvallend was ook de zelfredzaamheid van dit publiek. Klagen of zagen kennen Graspoppers niet. Ergens een uurtje wachten? Geen probleem. Ergens een kilometertje of twee omlopen? Geen probleem. Vraag het aan de hulpverleningsdiensten, zij zullen het allemaal beamen: Graspoppers kennen hun gelijken niet. Klasse!
Gisterenmorgen konden we de operationele fase van ons nood- en interventieplan afblazen. De bedden houden we nog tot het einde van het festival achter de hand. Je weet maar nooit met het weer hier ten velde.
En zo gaan we de laatste festival dag in met toch ook nog een dikke merci aan de dames en heren die er steeds voor zorgen dat het festivalterrein terug beschikbaar is. Met een massa schors en stro, gecombineerd met vele pompen, maken zij het onmogelijke steeds waar. Top! So, lets rock. Fijne zondag nog.
Kris van Dijck
Dessel, 23 juni 2024
