Niet alleen bij ons

Elke zondag belicht ik een onderwerp dat me de voorbije week opviel

Niet alleen bij ons

Het zal vandaag een korte column zijn die ik op mijn niet zo comfortabele IPad schrijf. Net vertrokken in de haven van Laboe aan de Oostzee liggen we voor de sluis van Kiel om het Noord-Oostzee-kanaal te nemen richting Brunsbüttel aan de Elbe.

Vorige week schreef ik o.a. over het ontbreken van wegverbindingen en wegenwerken die voor problemen zorgen in ons “transitland”. Deze week zijn de werken ook gestart aan het viaduct van Vilvoorde. Acht jaar om 1.700 meter te renoveren. Dat is welgeteld 212,5 meter per jaar rekende iemand mij voor. Ook zag ik foto’s en opmerkingen verschijnen dat men elders op veel kortere tijd bruggen aanlegt. Of, dat de viaduct beter afgebroken wordt en een nieuwe er op drie jaar kan liggen. Allemaal waar, maar waar moet dat verkeer dan naartoe dat er nu is? 

Omtrent wegenwerken lees ik altijd veel commentaar. Ook als het lokale werken betreft. zeker als er ook aan de riolen en nutsleidingen gewerkt moet worden, kunnen werven lang aanslepen. Dit tot frustratie van omwonenden of lokale handelaars. En begrijpelijk. Echter, ik heb tot op heden nog geen weet van moedwilligheid en de commentaren catalogeer ik dan ook snel onder het spreekwoord dat de beste stuurlui aan wal staan. Hier dobberend op de Oostzee vind ik dat nog juist gekozen ook. 

Gisteren reed ik van Dessel naar Laboe bij Kiel, een goede 600 km. Onderweg in Duitsland menig werf gepasseerd met de daaraan gekoppelde files. Ook een brug ja. De brug over de Rijn ter hoogte van Duisburg. Ik passeer daar wel eens als ik naar Hessisch-Lichtenau, onze zustergemeente, rijd. Zolang ik weet, vinden daar werken plaats en nu zie ik dat er een immense nieuwe brug gemaakt wordt, naast de huidige. Ja, daar is plaats voor, en toont toch ook aan dat in Duitsland, het land van de Gründlichkeit, werken lang kunnen duren. 

Bij het naderen van de grote Duitse havenstad Hamburg kreeg ik zowaar een Antwerpengevoel. Lang aanschuiven voor de tunnel onder de Elbe en ook daar immense wegenwerken. Het gaf me na de ervaringen van de voorbije tien dagen zowaar een geruststelling. Zoals ik in de titel aangeef: “niet alleen bij ons”.

Hier moet ik het bij laten want na een uur wachten gaan we geschut worden. Blijkbaar is er mist op het kanaal en werd het schutten daardoor uitgesteld. Ja, als je ergens naartoe wilt; over de weg, het water, het spoor, dan wel door de lucht, wachten is een inherent deel daarvan. Laat dat dus niet aan je hart komen. Fijne zondag nog en een goede vaart.

Kris van Dijck

Kiel, 20 augustus 2023