Het tussentijds rapport van Jambon I

Elke zondag belicht ik een onderwerp dat me de voorbije week opviel…

Het tussentijds rapport van Jambon I

Bij het bekijken van Terzake maandagavond met Zuhal Demir wist ik al wat mijn onderwerp voor vandaag zou zijn. Dat Het Nieuwsblad gisteren uitpakte met “het tussentijds rapport van Jambon I” bevestigde mijn noodzaak om hierover mijn licht te laten schijnen. Kranten doen dat graag. Niet alleen rapporten schrijven maar daar vervolgens ook punten aan koppelen. Ze doen dat bij voetballers. Ze doen dat bij politici. Toen ik voor twee weken geïnterviewd werd voor de Gazet van Antwerpen om het bilan op te maken over het beleid in Dessel, halverwege de legislatuur, werd mij gevraagd zelf punten te geven. Aan mezelf. Aan onszelf. Niet eenvoudig, wel?

Maar terug naar maandagavond. Minister Demir werd ondervraagd over de PFOS-commissie die reeds enkele maanden aan het werk is. Een onderzoekscommissie die, niet te vergeten, op haar uitdrukkelijke vraag tot stand kwam. Ook het energiebeleid en het niet vergunnen van gascentrales kwam ter sprake. Kathleen Cools stelde zich zeer Vlaams op. Indien we in Vlaanderen geen vergunningen geven voor gascentrales, gaan we ons afhankelijk maken van Waalse centrales. Dat is horror, citeerde ze VOKA. De Standaard, die je niet direct kunt verdenken van veel flamingantisme (de tijd dat AVV-VVK de voorpagina sierde is al jaren voorbij…) kopte op 17 september vorig jaar, na het vergunnen van een gascentrale in Seraing: “0-1 voor Wallonië”. Alsof het een voetbalmatch betrof. Op zich ben ik blij dat ook die journalisten hun ware aard tonen: weinig België gevoel.

Na de twee hierboven genoemde onderwerpen kwam mevrouw Cools helemaal op dreef. Door te stellen dat de aartsmoeilijke dossiers stikstof en betonstop niet afgerond geraken luidde haar verdict: “dit creëert allemaal onzekerheid terwijl die Vlaamse regering er jaren zoveel nadruk op heeft gelegd wat we zelf doen, doen we beter”. Deze regering zou dat vertrouwen allemaal om zeep geholpen hebben. Vooreerst moet ze juist citeren. De gevleugelde woorden van wijlen minister-president Gaston Geens luidden anders. Niet wat we zelf doen, doen we beter. Wel we zullen moeten bewijzen dat wij wat we zelf doen, beter doen. Dat is heel wat anders. Het is geen grootspraak. Het is een doelstelling. En dat bewijzen dat doen we; dag na dag.  

Naast de twee moeilijke dossiers stikstof en betonstop zijn er de voorbije tweeëneenhalf jaar tientallen dossiers afgerond binnen de Vlaamse regering. Binnen het Vlaams Parlement. Het is intellectueel niet correct dat te negeren. Terwijl het echt wel perfide is te doen alsof er geen corona is als we de werking van de Vlaamse overheid evalueren. Ook die corona hakte er stevig in. Echter Vlaanderen is de best gevaccineerde regio ter wereld en onze ondernemingen en verenigingen kregen ruime financiële steun van Vlaanderen waardoor economische én menselijke drama’s vermeden werden. Om dan te concluderen dat minister Diependaele niet goed bezig is omdat de begroting in het rood gaat, zoals Het Nieuwsblad stelt, is gewoon vals. Ja, we gaan in het rood, omdat het nodig is. Iemand die komt vertellen dat Vlaanderen die hulp niet had moeten bieden in deze crisistijden? En er is meer. Ondanks de gezondheidscrisis die nog volop woedt, is een realistisch pad naar een budgettair evenwicht reeds ingezet terwijl we op Belgisch niveau afsteven op het grootste begrotingstekort van alle EU-landen...

In Vlaanderen kunnen we rekenen op een relanceplan van 5,4 miljard euro voor onze industrie. Werd de woonfiscaliteit hervormd van 6% naar 3% registratierechten voor de aankoop van de eerste woning. De lat om te investeren in een eigen woning, de beste belegging die er is, wordt zo voor jongvolwassenen lager gelegd. Bij het aanvragen van een sociale woning wordt er gecontroleerd of je geen buitenlandse eigendommen hebt en er zijn meer middelen voorzien dan dat de sector kan volgen bleek recentelijk. Er werd een klimaatplan opgesteld met realistische, concrete en haalbare doelstellingen. Geen utopische luchtkastelen in de sfeer van wie-biedt-meer. Er kwam een job bonus tot 600 euro per jaar voor de laagste lonen en een verplichte gemeenschapsdienst voor wie langdurig werkloos is. We zijn de enige regio in dit land met verplichte inburgering voor nieuwkomers en een taalscreening in de derde kleuterklas. We willen iedereen meehebben. Ook de nieuwkomers. De lat gaat omhoog in ons onderwijs met ambitieuze eindtermen in het secundair onderwijs.

Vlaanderen is duidelijk de natie waar gerekend wordt op ondernemen en werken, gefaciliteerd door een Vlaamse overheid. En dat moet ook. Want zo creëer je welvaart en welzijn voor iedereen. Des te groter de taart, des te meer solidariteit kan er getoond worden met hen die het écht nodig hebben. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het falen op het Belgisch, federaal niveau, waar geen hervormingen tot stand komen, waar het immobilisme troef is, waar men met de kernuitstap met onze toekomst speelt, moet verdoezeld worden door ook de Vlaamse regering in een negatief daglicht te stellen. Het contrast tussen België en Vlaanderen mag in de beeldvorming niet te groot zijn. Ik vind dat erg, want het contrast is er.

Tot slot nog een laatste voorbeeld. Neem de energiefactuur, die als een komeet de hoogte in schiet, van een modaal gezin dat gas en elektriciteit verbruikt. De federale heffing steeg op één jaar tijd van 90,54 euro naar 99,37 euro en de btw, ook federaal, van 334,84 euro naar 929,50 euro. In totaal 603,49 euro extra voor de federale, Belgische schatkist, door een gezin op te hoesten. En wat deed Vlaanderen in diezelfde periode, met diezelfde energiefactuur? Wie in januari 2021 245,86 euro Vlaamse heffingen betaalde, betaalt nu 203,76 euro. 42,10 euro minder.

Oh ja, voor ik het vergeet. Ik gaf Lokaal Bestuur Dessel 8 op 10. Als ik diezelfde vraag stelde aan collega’s politici en medewerkers kreeg ik antwoorden variërend tussen 7 en 9 op 10. Geef toe dat mijn 8 op 10 daarmee strookt. Fijne zondag nog.  

Kris van Dijck

Dessel, 30 januari 2022