Ontmenselijking, een goedkoop label dat niet op de N-VA past

Ik heb het een paar dagen moeten laten bezinken voor ik achter mijn PC plaatsnam om mijn verontwaardiging op tekst te zetten. Ja, grote verontwaardiging, die mij raakt in mijn kleinste vezel van politiek bedrijven. We zijn immers op een punt gekomen waarbij het doen naleven van onze wetten, het beschermen van onze waarden en normen én het voorstellen van maatregelen om ook de zwaksten in onze samenleving te beschermen niet langer met inhoudelijke argumenten bekampt worden maar wel met een nieuwe labeling: die van “ontmenselijking”. Niet alleen door een obsceen groepje linkse revolutionairen maar blijkbaar overgenomen door alle rectoren van de universiteiten in dit land en een afkooksel daarvan mee ondertekend door honderden academici. Neem van mij aan dat dat voor een volksnationalist, die de vrijheid van alle volkeren nastreeft en alle mensen respectvol behandelt, niet onbeantwoord kan blijven. Neen, het maakt me bijzonder boos. Want harde bewijzen lees ik bij die vele “geleerden” niet. Integendeel. En als je hen daar op wijst, dan ben je ook nog een betuttelaar die het recht op vrije meningsuiting in het gedrang brengt en onze samenleving naar donkere tijden dreigt te leiden. Zal het gaan ja? Vrijemeningsuiting is een grondrecht, maar kritiek op de mening van een ander is ook vrijemeningsuiting. Mag dat dan niet?...

Ons brandmerken als politici die de “ontmenselijking” hanteren is gewoonweg fout. Wijzen op verantwoordelijkheden heeft niks met ontmenselijking te maken. Integendeel. Het wijst juist op de kracht en macht van de mens om in zijn keuzes en in zijn handelen afwegingen te kunnen maken én te kunnen oordelen over goed en kwaad. Voor ons is elke mens verantwoordelijk voor zijn daden. Ook de vluchteling, transmigrant, asielzoeker, wie dan ook…

Als het over boute uitspraken over asielzoekers gaat moet ik even terug gaan in de tijd. Daar hoor ik toenmalig minister Louis Tobback, SP.a, aan het woord: “Asielzoekers die hier als meeuwen op een stort komen zitten omdat dat makkelijker is dan thuis te vissen of grond te verbouwen dienen systematisch te worden uitgewezen.” (Humo 5/12/1991). Meeuwen, stort,… van ontmenselijking gesproken. Nooit zulke woorden een N-VA collega in de mond weten nemen.
En laat het duidelijk zijn, ook extreem rechts praat ik niet naar de mond, want elke “terechte” en dan ook erkende asielzoeker is er voor hen één te veel. Niet voor mij!

Is de situatie zoals we die nu kennen, en die wij als N-VA willen aanpakken, menselijk?
Oordeel zelf:
- Je zit in al dan niet oorlogsgebied en zoekt je heil in Europa. Keuze 1.
- Op een legale wijze is het schier onmogelijk, dus neem je de weg van de illegaliteit. Keuze 2.
- Je hebt al je middelen veil om je lot in handen te leggen van malafide mensensmokkelaars. Jij kan dat betalen, maar je arme buren kunnen dat niet en blijven achter… Onderweg ben je een speelbal van woekeraars en dieven.
- Je stapt op een boot en neemt een immens risico op verdrinking.
- Je bereikt zelf Europa of een schip pikt je op en brengt je naar dat zelfde Europa.
- Aan land vraag je asiel aan en wacht de erkenning af of je doet dat niet. Keuze 3.
- Je reist verder op weg naar het land dat je wilt bereiken en onderweg leef je in alle illegaliteit. Je ontloopt controles en blijft risico’s nemen. Keuze 4.

Wat zijn de N-VA voorstellen?
- Internationaal gefinancierde en uitgebouwde vluchtelingenkampen in de omgeving van de brandhaarden. Echte hulpzoekers krijgen opvang in de regio en worden geen speelbal van malafide organisaties.
- Wie toch de oversteek waagt, en dat zullen nog alleen de gelukszoekers zijn, wordt teruggestuurd. Naar ook internationale opvangkampen in die overzeese landen aan de Middellandse Zee. Als de kans op succes tot nul herleid wordt, zal het vlug gedaan zijn met illegale oversteken en verdrinkingen van hulp- en/of gelukszoekers.
- Afhankelijk van de noodwendigheden kunnen mensen veilig naar Europa overgebracht worden.
Wees nu eerlijk. Wat is nu het menselijkst beleid? Georganiseerd of waar er onrechtstreeks hulp- en spandiensten geleverd worden aan sjacheraars die veel geld verdienen op de rug van sukkelaars.

Diegenen die Theo met alle zonden Israëls beladen, luister naar zijn volledig verhaal. Wij willen geen mensen die verdrinken. Wij willen daar iets aan doen. Maar het idee van de zogenaamd menselijke activisten creëert een sfeer van waag-je-kans en het geluk wacht je op. Een macabere versie van schipper-mag-ik-overvaren-ja-of-neen.

Kris van Dijck