Kinderopvang

Elke zondag belicht ik een onderwerp dat me de voorbije week opviel…

Kinderopvang

Vorige week zondagavond startte ‘Het verhaal van Vlaanderen’ op Eén. Op alle vlakken een groot succes. 1,1 miljoen rechtstreekse kijkers en inhoudelijk top. Dit wil zeggen historisch correct en didactisch goed gebracht. Zo dacht ik toch… Want wat natuurlijk in dit land te verwachten was, werden de dagen nadien in ’s lands media alle mogelijke argumenten bovengehaald om het programma neer te sabelen. Niet ‘Het verhaal van Vlaanderen’, maar ‘Het verhaal van de hond en de stok’, weet je. Het ene argument al wat lachwekkender dan het andere. Aan u om te oordelen.

Vooreerst kadert het programma in de nationalistische politiek van de N-VA. Ten bewijze; vier N-VA ministers sponsorden. Dat zij net op die beleidsdomeinen zitten die relevant zijn ter zake wordt dan even vergeten: Diependaele financiën, Weyts onderwijs, Demir toerisme en Jambon cultuur. Media met Dalle (CD&V) wordt graag even vergeten want past niet in het rijtje om de verdachtmaking te staven. Dat de federale Belgian Taks Shelter ook over de brug kwam, eveneens even negeren. Sommigen ontwaarden bij ‘Het verhaal van Vlaanderen’ zelfs de terugkeer van de ‘Uitzending door derden’. Voor wie het niet meer weet, het uitzendblokje waar de politieke partijen vorige eeuw bij de openbare omroep recht op hadden.

Uit diezelfde hoogstaande monden de kritiek dat hier wel geld voor is, maar niet voor maaltijden op school. Het zijn diezelfde monden die op andere momenten vinden dat er meer geld naar cultuur moet gaan. Dan is die lege brooddoos ineens geen bekommernis meer. Het moet dan wel naar de ‘juiste’ cultuur gaan natuurlijk. De honderden figuranten bij ‘Het verhaal van Vlaanderen’, de vele medewerkers achter de schermen  en TV-makers met Tom Waes op kop horen bij deze niet bij de ‘juiste’ cultuur. Waarvan akte.

Ook historici en geschiedenisleerkrachten durven aardig uit de hoek komen. Zij die gespecialiseerd zijn in de recente geschiedenis gingen de prehistorie, zoals zondag gebracht, beoordelen. Tja, dat is als de kleermaker die de schoenmaker evalueert… Sommige leerkrachten vonden het wel de moeite, nemen het zich voor om ‘Het verhaal van Vlaanderen’ in de klas te gebruiken, maar betreuren anderzijds toch ook dat er bespaard wordt in het onderwijs. Is dat zo? Wat had men liever? Een ondermaats programma dat niet bruikbaar is in de klas?

Het lachwekkendst vond ik dan nog dat er in 1302 ook Brabanders met de Fransen meevochten tegen de Vlamingen. Natuurlijk is dat zo. Erger. Er vochten zelfs Vlamingen, patriciërs, mee met de Fransen tegen de Vlaamse ambachten. Ja, de rijken tegen de kleine man. Het gaat over de geschiedenis van onze contreien. Wie hier woonde. Wat hier gebeurde…

Humo kon natuurlijk niet achterblijven om dan toch ook maar haar duit in het zakje te doen. “Waren de kijkcijfers van ‘Het verhaal van Vlaanderen’ écht zo goed?”, trachtte Vlaanderens televisieblad het succes te minimaliseren. Alles is dus goed om… Ja, het Vlaanderen van zagers en klagers kwam weer als onze tweede natuur boven drijven waarmee voornamelijk links progressief Vlaanderen bewees hoe authentiek Vlaams ze zijn.

Lange inleiding om tot mijn punt van vandaag te komen. Want een klein uurtje na ‘Het verhaal van Vlaanderen’ vorige zondag, werd de laatste uitzending van ‘Vrede op aarde’ uitgezonden. “Eindejaarsprogramma waarin Sven de Leijer terugblikt op het voorbije jaar, met leuke gasten in de zetel en de befaamde jury in de chalet”, lees ik in mijn TV-gids. De didactische aanpak van Tom Waes om o.a. een tijdslijn te visualiseren werd overgenomen om de kinderopvang in Vlaanderen over de hekel te halen. Dit past natuurlijk wel in het ‘juiste’ politieke kraam. Met vlaggetjes werd aangetoond hoeveel kinderen er per begeleider kunnen opgevangen worden. In Nederland zijn dat er slechts drie om verder langs de vlaggetjes van onze buurlanden verder te stappen tot het verste vlaggetje, de slechtste van de klas: Vlaanderen met negen kinderen per begeleider. Mijn kritisch ingestelde geest stelt dan onmiddellijk de vraag: “is dat zo?” En neen dit is niet zoals het voorgesteld werd. In Nederland gaat het bij drie voor één begeleider als het over nuljarigen gaat. Eén beroepskracht kan er acht tweejarigen opvangen. Net zoals in Vlaanderen trouwens. Ook acht. Geen negen. Die vlaggetjes horen afhankelijk van de leeftijd van de kinderen wel eens bij elkaar. Over die ongenuanceerde duiding ergens kritiek gelezen? Ik niet. Het 'juiste' politieke kraam. 

Als het over de kwaliteit van de kinderopvang gaat heb ik enorm veel bewondering voor onthaalouders in de gezinsopvang en de begeleiders in de groepsopvang of crèches. Ik zie in mijn omgeving hoe toegewijd zij werken. Zitten er rotte appelen in de mand? Zeker. En die moeten er zo snel mogelijk uit. Regelmatige controles, adequate opvolging van mistoestanden en finaal straffen. Het moet beter. Ik kreeg er koude rillingen van toen ik voor een paar weken het verhaal hoorde van een disgenoot wiens kleinkind nog steeds klachten heeft van het shakenbabysyndroom, opgelopen in een kinderopvang, dat dat niet de eerste keer was in die bewuste kinderopvang, maar het gerecht de zaak niet behandelde. Ja, dan word ook ik boos. Wie doet hier dan z’n werk niet? Juist…

De wantoestanden in sommige opvanginitiatieven zette het Vlaams Parlement in het tweede kwart van vorig jaar aan tot de oprichting van een onderzoekscommissie, voorgezeten door collega Koen Daniëls. Met goed gevolg. Het resulteerde in 75 aanbevelingen om de veiligheid in de kinderopvang te verbeteren en het vertrouwen in de sector te herstellen. Wij nemen onze verantwoordelijkheid. Onze kinderen en de ouders die hun kinderen ’s morgens overhandigen verdienen dat.

Sinds een aantal weken komen elke woensdagnamiddag echter een tiental jonge ouders, militanten van Vooruit, Groen en pvda, met hun peuters op de publiekstribune van het Vlaams Parlement zitten. Het gekir van de kinderen overstemt meer dan eens de sprekers. Waarom ze dit doen? Om te wijzen op het te kort aan kinderopvang in Vlaanderen wordt me gezegd. Totaal ongepast als je het mij vraagt. Niet direct de ideale locatie voor peuters om er week na week de woensdagnamiddag door te brengen. Moesten het onthaalouders zijn, de vergunning zou onmiddellijk ingetrokken worden. Maar goed, ouders mogen met eigen kinderen wat meer zeker?

Ah ja, vanavond naar ‘Het verhaal van Vlaanderen’ kijken hé. De Romeinen gaan langs komen. Naar het schijnt. Ik ben benieuwd naar het oordeel van Bart De Wever. Fijne zondag nog.

Kris van Dijck

Dessel, 8 januari 2023